|
|
altari/altare
altari/altare (al-tá-ri) sf – vedz tu altar
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascã vedz: altaraltar
altar (al-tárŭ) sn altari/altare (al-tá-ri) – loc ma-analtu dit un templu (nao) pãngãn iu s-aprindu tseri, s-ardi thimnjamã, s-fac curbãnj, etc. adusi al Dumnidzã; measã dit bisearica crishtinã iu s-fac arãdzli sãmti dit lituryii; trapezã, vimã, ayeavimã, ayeadimã, ayiudimã
{ro: altar}
{fr: autel}
{en: altar}
ex: preftul intrã tu altar (ayiudimã)
§ altari/altare (al-tá-ri) sf altari/altare (al-tá-ri) – (unã cu altar)