|
|
citii/citie
citii/citie (ci-tí-i) sf citii (ci-tíĭ) – luguria tsi acoapirã unã casã; ceatii, cupirish, acupirãmintu
{ro: acoperiş}
{fr: toit}
{en: roof}
ex: citia di scãnduri putridzã; canda cãdzu citia pi caplu-lj; n hoarã suntu sh-citii di scãnduri sh-citii cu ploaci; tu citii nã guvã cãtu ncapi un om; na iu yin trei dzãni prit guva dit citii; mi-alinai pi citii, ca s-ved disi easti astimtu ugeaclu
§ ceatii/ceatie (cĭa-tí-i) sf ceatii (cĭa-tíĭ) – (unã cu citii)
ex: cãdzu ceatia pisti nãsh; tora analtsã ceatia (acupirãmintul)