|
disdoi
disdoi (dis-dóĭŭ) (mi) vb IV disduii (dis-du-íĭ), disdueam (dis-du-ĭámŭ), disduitã (dis-du-í-tã), disduiri/disduire (dis-du-í-ri) – scriari neaprucheatã tu-aestu dictsiunar; vedz dizdoi
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascã
|
disdoi (dis-dóĭŭ) (mi) vb IV disduii (dis-du-íĭ), disdueam (dis-du-ĭámŭ), disduitã (dis-du-í-tã), disduiri/disduire (dis-du-í-ri) – scriari neaprucheatã tu-aestu dictsiunar; vedz dizdoi
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascã