|
disgiugari/disgiugare
disgiugari/disgiugare (dis-giu-gá-ri) sf disgiugãri (dis-giu-gắrĭ) – scriari neaprucheatã tu-aestu dictsiunar; vedz dizgiugari
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascãdisgiug
disgiug (dis-giúgŭ) (mi) vb I disgiugai (dis-giu-gáĭ), disgiugam (dis-giu-gámŭ), disgiugatã (dis-giu-gá-tã), disgiugari/disgiugare (dis-giu-gá-ri) – scriari neaprucheatã tu-aestu dictsiunar; vedz dizgiug
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascã