|
disviscut
disviscut (dis-vis-cútŭ) adg disviscutã (dis-vis-cú-tã), disviscuts (dis-vis-cútsĭ), disviscuti/disviscute (dis-vis-cú-ti) – scriari neaprucheatã tu-aestu dictsiunar; vedz dizviscut
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascãdisvescu
disvescu (dis-vés-cu) (mi) vb III shi II disviscui (dis-vis-cúĭ), disvishteam (dis-vish-teámŭ), disviscutã (dis-vis-cú-tã), disveashtiri/disveashtire (dis-veásh-ti-ri) shi disvishtea-ri/disvishteare (dis-vish-teá-ri) – scriari neaprucheatã tu-aestu dictsiunar; vedz dizvescu
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascã