|
|
misirliu
misirliu (mi-sir-líŭ) sm, sf adg – vedz tu Misirii
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascã vedz: MisiriiMisirii/Misirie
Misirii/Misirie (Mi-si-rí-i) sf fãrã pl – crat tsi s-aflã tu Nordul ali Africhii, cunuscutã adzã ca Egiptu i Eyiptu
{ro: Egipt}
{fr: Égypte}
{en: Egipt}
ex: di multu chiro eara fugat tu Misirii; pãrintsãlj a noshtri bãtea (fãtsea emburlãchi) Misiria
§ misirli (mi-sir-lí) sm misirladz (mi-sir-ládzĭ) – un tsi bãneadzã icã yini (sh-easti di miletea-a-atsilor) di cãtã locurli dit Misirii; misirliu
{ro: egiptean}
{fr: égyptien}
{en: Egiptian}
ex: feci cunushmai cu multsã misirladz
§ misirliu (mi-sir-líŭ) sm, sf adg misirlii (mi-sir-lí-i), misirlii (mi-sir-líĭ), misirlii (mi-sir-líĭ) – (unã cu misirli)
ex: tu Turchii nu trec pãradzlji misirlii (di Misirii)