|
|
ncãrigari/ncãrigare
ncãrigari/ncãrigare (ncã-ri-gá-ri) sf ncãrigãri (ncã-ri-gắrĭ) – scriari neaprucheatã tu-aestu dictsiunar; vedz ncãrligari
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascãncãrigat
ncãrigat (ncã-ri-gátŭ) adg ncãrigatã (ncã-ri-gá-tã), ncãrigats (ncã-ri-gátsĭ), ncãrigati/ncãrigate (ncã-ri-gá-ti) – scriari neaprucheatã tu-aestu dictsiunar; vedz ncãrligat
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascãncãrighedz
ncãrighedz (ncã-ri-ghĭédzŭ) (mi) vb I ncãrigai (ncã-ri-gáĭ), ncã-rigam (ncã-ri-gámŭ), ncãrigatã (ncã-ri-gá-tã), ncãrigari/ncãrigare (ncã-ri-gá-ri) – scriari neaprucheatã tu-aestu dictsiunar; vedz ncãrlighedz
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascãncãrig
ncãrig (ncã-rígŭ) (mi) vb I ncãrigai (ncã-ri-gáĭ), ncãrigam (ncã-ri-gámŭ), ncãrigatã (ncã-ri-gá-tã), ncãrigari/ncãrigare (ncã-ri-gá-ri) – scriari neaprucheatã tu-aestu dictsiunar; vedz ncãrlig
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascã