|
|
ruamig
ruamig (rŭá-mig) (mi) vb I rumigai (ru-mi-gáĭ), rumigam (ru-mi-gámŭ), rumigatã (ru-mi-gá-tã), rumigari/rumigare (ru-mi-gá-ri) – scriari neaprucheatã tu-aestu dictsiunar; vedz roamig
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascãaruamig
aruamig (a-rŭá-mig) (mi) vb I arumigai (a-ru-mi-gáĭ), arumigam (a-ru-mi-gámŭ), arumigatã (a-ru-mi-gá-tã), arumigari/arumigare (a-ru-mi-gá-ri) – scriari neaprucheatã tu-aestu dictsiunar; vedz aroamig
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascãzdruamig
zdruamig (zdrŭá-mig) (mi) vb I zdrumigai (zdru-mi-gáĭ), zdrumi-gam (zdru-mi-gámŭ), zdrumigatã (zdru-mi-gá-tã), zdru-migari/zdrumigare (zdru-mi-gá-ri) – scriari neaprucheatã tu-aestu dictsiunar; vedz zdroamig
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascã