stingãli/stingãle

stingãli/stingãle (stín-gã-li) sf pl(?) – shcop suptsãri sh-lungu ca di-unã palmã, pilichisit la dauãli capiti, cu cari s-agioacã ficiuritslji tu-un gioc di-a lor (iu, cu-un shcop lungu u-agudescu prota stingãlea tu-un capit tra s-u facã s-ansarã di pi loc tu vimtu shi, deapoea, s-u agudeascã dit vimtu, tra s-u aminã alargu); shcljendzã, shcljandzã, shcljengi, shcljenzã, sclenciu, ciulicã, ciulengã, cilecã, bachi;
(expr: mi-adrai stingãli = biui multu sh-mi mbet di nu mata shtiu tsi fac; mi-adrai dzadã (cucutã, cãndilã, ciurla, hrup, curpit, tracã, etc.))
{ro: ţurcă}
{fr: bâtonnet employé dans un jeu d’enfants}
{en: small stick of wood in a children’s game (tip-cat)}
ex: n-agiucãm stingãli (ciulica); lj-adrã caplu stingãli
(expr: lu mbitã multu, l-featsi dzadã)