|
|
urmani/urmane
urmani/urmane (ur-má-ni) sf urmãnj (ur-mắnjĭ) – loc multu tes tu cari crescu arburi (di-aradã agri, ma pot s-hibã siminats sh-di om) tsi s-talji trã lemnu (cãndu omlu ari ananghi trã foc, sculari casi, fãtearea di cãrtsã, etc.); pãduri, curii, codru, codur, dubrac, das
{ro: codru, pădure}
{fr: forêt, bois}
{en: woods, forest}
ex: s-featsi urmani (pãduri) di jumeari tu uborlu a nostru