|
ãnnicat
ãnnicat (ãn-ni-cátŭ) adg ãnnicatã (ãn-ni-cá-tã), ãnnicats (ãn-ni-cátsĭ), ãnnicati/ãnnicate (ãn-ni-cá-ti) – scriari neaprucheatã tu-aestu dictsiunar; vedz ãnicat
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascããnnec2
ãnnec2 (ãn-nécŭ) (mi) vb I ãnnicai (ãn-ni-cáĭ), ãnnicam (ãn-ni-cámŭ), ãnnicatã (ãn-ni-cá-tã), ãnnicari/ãnnicare (ãn-ni-cá-ri) – scriari neaprucheatã tu-aestu dictsiunar; vedz ãnec2
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascã